Ga naar inhoud

Maikotjuh

User
  • Aantal items

    944
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Berichten die geplaatst zijn door Maikotjuh

  1. bassie.jpg

    BAS VAN TOOR, alias clown Bassie, wordt in september 69 jaar. Hij voelt zich op de top van zijn kunnen. „Vanaf je 55e word je goed. Dan krijg je een zekere rijpheid als clown. Ik stop nooit met dit werk. En ik wil pas dood als ik dement word. Dat vind ik een vreselijke ziekte. Als mensen niet meer om je lachen omdat je leuk bent, maar omdat je lachwekkend bent.â€Â

    Bas van Toor is een oorlogskind. Met hem over leeftijd praten is lachen en huilen. Zijn meest aangrijpende herinnering is de evacuatie in 1943 uit het brandende ouderlijk huis in Maassluis. „Het huis was geraakt door een bom. Mijn moeder liep met het ledikantje van mijn jongere broer Adriaan te sjouwen. Ze sloeg naar de vlammen want het hemeltje stond in de brand. Dat krijg je nooit meer van je netvlies.â€Â

    Hij voelt zich piepjong. „Vanmorgen heb ik me zelfs nog jong en wild gevoeld!†Schuine knipoog: „Mijn vrouw Ko bedankte me met haar ogen dicht. Maar zonder gekheid. Wij zijn al 42 jaar echt gelukkig en trouw getrouwd. Met alles erop en eraan. Waar vind je het nog?â€Â

    „Ik wil dood als ik dement wordâ€Â

    Bassie en Adriaan het succesvolle clownsduo was bijna veertig jaar samen. De vrouwen in de zaak, later Bassies dochters en zijn schoonzoon. „We zijn niet opgericht, maar ontstaan in 1964. We schreven veel teksten met Rudi Carell bij wie we als acrobaten en cascadeurs in het programma stonden. Op een gegeven moment had Rudi het idee een show rond Pipo op te zetten. Maar hij had er twee clowns bij bedacht. Wie zijn dat dan, riepen wij. Nou jullie. Daar zijn Bassie en Adriaan uit gegroeid. Mijn broer Adriaan wilde twee jaar geleden met pensioen en werd toen ook nog ernstig ziek. Ik respecteer zijn keuzes. Maar ikzelf wil nooit stoppen. Ik ben nu weer volop op tournee met mijn schoonzoon als aangever. Hij kreunt wel eens. Onze generatie schijnt specialist in hard werken. Zo heb ik altijd geleefd: alles voor het vak. Heb ook een enorme hekel aan wijlen Joop den Uijl. Hij zorgde ervoor dat artiesten tussen hun klussen in de ww konden. Ik vind dat je gewoon het hele jaar de handen uit de mouwen moet steken. Het vrije beroep is nu eenmaal zo.â€Â

    Is het belangrijk voor je, leeftijd?

    „Elke leeftijd heeft iets leuks. Ik zei al, ik ben nu rijp als clown. Ik kan het nu maken om een clownsnummer te combineren met iets gevoeligs. Je hebt dat overwicht. Ik pak in de piste soms de mondharmonica en speel ’feelings’. Prachtig omdat ook kinderen dat mooi vinden. Muziek heeft hetzelfde als humor. Je bereikt alle leeftijden. Maar natuurlijk denk ik ook wel eens terug aan mijn jonge jaren, de tijd dat Adriaan en ik als acrobaten de hele wereld afreisden. Hoe lichamelijk fit we toen waren. We hebben 38 jaar lang aan alle vechtsporten gedaan. Taekwondo, aikido, judo en jiujitsu. Een betere training is er niet als je gooi- en smijtnummers doet. Aan de hand van ons reisschema belden we dan de dojo’s in Parijs, Düsseldorf, Keulen. Dan konden we in onze eigen categorie meedoen.â€Â

    Hoe goed was je dan?

    „Ik heb bij aikido geloof ik nog een keer de zwarte broek gehaald. Niet gek hè, voor een clown.â€Â

    Lichamelijk oud worden is dat moeilijk? Is plastische chirurgie voor jou ooit een optie?

    Hij lacht: „Een penisverlenging bedoel je. Nee, dan geef ik Ko liever een nieuwe keuken. Uiterlijk doet me niet zoveel. Het moet verzorgd zijn. Ik heb ook altijd een smoking in mijn achterbak liggen, omdat je nooit weet waar je terecht komt op een dag. Dan ben je een echte artiest hè, altijd overal klaar voor zijn. En verder. Uiterlijk. Tja, ik was al vroeg kaal, maar dat komt omdat in onze acrobatenact Adriaan altijd op mijn hoofd stond. Daar gaat je haar van uitvallen. Weet je, als mijn oogleden verder gaan wegzakken zodat ik er last van krijg, misschien dat ik die dan een beetje op laat trekken. Met de nadruk op een beetje. Maar verder. Verzorging is de kern. Ik geef mijn vrouw Ko nooit een zoen voordat ik mijn tanden heb gepoetst.â€Â

    Wat is je vroegste jeugdherinnering?

    Clown Bassie roert bedachtzaam in zijn koffie. „Dat zijn ook meteen de minder leuke herinneringen. Die oorlog heeft mensen van mijn leeftijd zo getekend. Ik heb verteld over 1943 toen we uit ons brandende huis moesten vluchten en uiteindelijk met het gezin bij oma gingen wonen. Maar ik heb een eerdere herinnering. Ik was bijna vijf jaar. Het was 11 mei 1940. We woonden in Maassluis. Op 10 mei was Rotterdam gebombardeerd. Vanaf de dijk bij Vlaardingen konden we de rookwolken boven de verwoeste stad zien. De oorlog was begonnen, maar wat dat betekende, begreep je niet als klein kind. De Duitse vrachtwagens reden door onze stad en Duitse soldaten deelden kleine vliegtuigjes uit aan de kinderen. Ik wilde ook vliegtuigjes, maar mijn vader pakte me bij mijn arm en trok me mee naar binnen. Die blik in zijn ogen vergeet ik niet. ’Dat zijn moffen, dat is de vijand’, zei hij. Mijn vader werd in het laatste oorlogsjaar weggevoerd. Hij stierf in gevangenschap toen ik tien was. Toen begreep ik het woord vijand pas.â€Â

    „Ik poets mijn tanden voor ik mijn vrouw zoenâ€Â

    Aarzelt: „In 1943 is ook mijn kleine zusje van twee overleden. Net zo’n impact. Mijn moeder legde haar ’s avonds kerngezond in haar bedje en ’s ochtends bewoog ze niet meer. Ze had een hartstilstand gehad. Sinds haar dood heb ik een hekel aan de geur van fresia’s. Die bloemetjes hadden ze in haar kistje gelegd. Als ik fresia’s ruik, voel ik weer wanhoop. Ik was maar een jochie, hoe kon ik mijn huilende moeder troosten.â€Â

    Bassie komt met een klap weer terug in het heden. 2004, maar het verdriet wordt er niet minder van. Bas van Toor laat de andere kant van zijn altijd lachende clownsgezicht zien. „Afgelopen januari en dat was niet mijn verjaardag, maar die van een kind van bijna vier jaar. Dat had ze althans moeten worden de maand daarna. Ze zat in een wandelwagen met van die slangetjes in haar neus en ik als Bassie maakte haar aan het lachen en zong ’Lang zal ze leven’.†Hij veegt een traan weg: „Lang zal ze leven. Nou mooi niet. Dat hoeft eigenlijk niet in de krant, maar je vraagt er naar. Ik kom vaak in het Sophia-kinderziekenhuis om ernstig zieke kinderen op te vrolijken. Toen dat meisje stierf, in februari en we een kaartje kregen in zo’n gekleurd doosje, toen had ik het even niet meer. Ik had er zo de kolere in. Als de telling moet kloppen boven, had God van mij zo’n agressieve pokkenjunk van achter het CS mogen oppikken.â€Â

    In Bassies kantoor in Vlaardingen kun je een speld horen vallen. Bassie lacht alleen nog op de affiches aan de muur. Echtgenote Ko schenkt nog koffie in en legt haar hand op de schouder van Bas. Het breekt de spanning.

    Wat waren je leukste jaren?

    Bas vermant zich: „Ik ben gek op kinderen. En ik vind de leukste leeftijd als ze drie of vier jaar zijn. Omdat ze dan de hele dag ’waarom’ vragen. De tijd dat onze jongste dochters Cindy van nu 24 en Ilona 25, kleuters waren. Samen de wereld ontdekken. Wat ik nu met mijn kleinzoon van 14 ook nog doe. Samen naar het maritiem museum, de bioscoop.â€Â

    „Ik ben een oorlogskind – ik weet wat een vijand isâ€Â

    „Ko en ik hebben de gekste musea ter wereld bezocht. Ik heb door de oorlog maar vier klassen lagere school. Wij hebben alles geleerd door de universiteit des levens. Boeken verslinden en zelf studeren in musea. De kennis die je daar kunt vinden, dat is geweldig hoor.â€Â

    Bij een verjaardag horen cadeaus?

    „Als ik al een cadeautje zou willen krijgen dan is het een treintje. Ik speel met alle treintjes behalve met Trijntje Oosterhuis.†Bas lacht weer: „Ik weiger volwassen te worden wat speelgoed betreft, kan echt spelen hoor met mijn treinencollectie. Speelgoed is dierbaar bezit. Ik heb ook nog één houten autootje uit de oorlog. Als mensen mij iets willen geven op een kroonverjaardag of zo, maak het het liefst een donatie naar het goede doel en ga met iedereen uit eten. Wijze les van een oude clown. Je moet ook nu durven leven. Ik heb een kennis die is net zo oud als ik. Hij woont in een kasteel, maar kan zich verder geen plezier veroorloven.â€Â

    „Oh ja, voor mijn zestigste verjaardag heb ik mijn motorrijbewijs gekregen. Omdat ik daar in die tijd zo om had lopen zeuren. Een aanval van viriliteit. De Harley stond al klaar. Maar tijdens het lessen nam ik de wijste beslissing ooit: ik ben gestopt. Ik had mezelf vast doodgereden. Toen zei ik tegen mezelf: je bent geen achttien meer, maar je zult je als achttien willen gedragen op dat ding. Dan ben je een gevaar voor jezelf en je omgeving.

    Wat heb je van je ouders geleerd?

    „Van mijn vader niet zoveel. Ik heb hem te kort gekend. Ik herinner me dat van die vijand en verder weet ik dat hij handig was. Bij ons in de kerstboom hangt nog steeds een paddestoel van papier maché die hij voor ons gemaakt had. Van mijn moeder heb ik geleerd dat je nooit je laatste cent moet uitgeven. De gein van zuinigheid, zeg maar. Ko is net zo. Toen ik haar ontmoette, liep ik met de pet rond vlak voor onze acrobatenact. Het was 1960. Dan vroegen we gevarengeld aan de mensen omdat je geen invaliditeitsverzekering kon afsluiten. We verkochten foto’s van onszelf voor een kwartje, maar een piek mag ook. Veel mensen gaven ons dan een gulden, Ko ook, maar zij vroeg drie kwartjes terug. Ik keek haar in de ogen en wist dat zij mijn bruid moest worden.â€Â

    Hoe moeten we Bas van Toor later herinneren?

    „Als ik dood ga, hoeft de pers niks te doen. Maar ik wil dat mijn kinderen zich later af en toe afvragen: hoe zou die ouwe kale dat hebben opgelost.â€Â

  2. Ik ben het met wonderer eens. Nu kun je tenminste elke dag kijken (of eigenlijk elke nacht)

    Dat haalt de tros noooooit. Dus laat maar lekker bij Nick.

    Waarom haalt de Tros dat nooooooit, ze kunnen B&A best iedere dag uitzenden rond 19.00 uur op nederland 3 of in het zappelin blok natuurlijk...

  3. Kijk, die oude muziek behield gewoon de 'sentiment-waarde'. het heeft voor mij niet eens te maken met of het mooier of beter was, want zo ik ben niet zo gespecialiseerd om daar echt een mening over te hebben. De Klaris muziek paste gewoon bij de series, het hoorde gewoon zo.

    Die verandering hadvan mij, en veel andere fans, niet gehoeven. Ik vind de Smorenburg te standaar, te veel hetzelfde. Klaris had voor iedere situatie bijna een ander riedeltje...

  4. Of Madurodam of zo, weet je wel. De naamloze plaatsen, waar je even moet zoeken om de juiste shots te vinden, dat is leuk.

    Hmm misschien wel leuk maar Madurodam kost weer geld enzo en persoonlijk vind ik daar niet veel aan. Tenminste als ik kijk naar het B&A aspect, alleen de 'Reuzen-droom' en een paar liedjes uit grootmoeders tijd zijn daar opgenomen. Ik wil persoonlijk meer de échte B&A locaties zien zoals de Ruine van Teylingen.

  5. Ik heb het al een paar keer gevraagd, maar in welke shortie zit het liedje: wat laat je me weer lachen?

    Ik had hier al overigens een keer antwoord op gegeven hoor. Wat laat je maar lachen is dus geen shorty, het is alleen een liedje voor de cd's. Meisje dat mee zingt zat trouwens vroeger in een populaire nederlands groepje, waarvan de naam me even ontschoten is.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...