De toelatingscommissie van de Filmacademie vond dat ik na 3 pogingen een kans moest krijgen omdat ik mij als enige van de kandidaten video als uitgangspunt nam (filmacademiestudenten beschouwden video als de Action en film als kunst). Zodoende kreeg ik als eerstejaars student, het basisjaar, al direct te maken met wanhopige 3e en 4e jaars studenten die budgetgedwongen hun dramaproject op video moesten afwerken. De vorige specialist was dat jaar weggekocht door een obscuur montagebedrijf (en nu waarschijnlijk miljardair).
De school had van Philips 2 BCN machines gekregen, als completerin
