samba-boy

Nou sorry, maar bij dat zweefteef-moment heb ik 'm weer uitgezet.

Ik stem NIET op Golf. Dat zegt genoeg.

"MIKI MIKI MOMO IS DE GOEIE STIJL!" (Inside joke, mensen :P)

Ik doe mijn broer, de RPG-gek, een groot plezier door te stemmen op Chrono Trigger. Lucky Luke vind ik persoonlijk gewoon net niet

Nou, ik lig inmiddels uit de mol-app. (Geen spoiler an sich) Holy fuck.

Godver zeg... Kan ik mijn invulling nog omgooien; Stine mol en Simone winnaar? Stine is gewoon mijn mol! Ik erger me groen en geel aan de hele houding. Ik ben niet serieus hoor, ik wacht wel braaf tot volgende week

The Mystical Ninja all the way Strategische stem ook wel, want ik vind ze allebei prima, maar de vibe van Mystical Ninja spreekt mij op dit moment meer aan dan Lost Vikings. Kan volgende week ook weer anders zijn.

't Is nie waar

Als blijkt dat het toch is, dan ben ik eerst heel blij en vervolgens verbaasd; in NIKS was iets aan molacties nog terug te zien. Ik vind het ook gewoon geen leuke tv meer, zo.

Exact. Sowieso een raar iets; een relatief gemiddelde vervolgens aanvullen met absolute getallen die via internet te meten zijn, maar óók weer beïnvloed kunnen worden. Immers, als mensen besluiten om van de PC te stoppen met kijken en op hun telefoon verder te kijken, dan telt dat gewoon als 2 kijkers.

Tja, ik ben iemand die van tijd tot tijd, van battle tot battle, verschillende factoren aanhoudt. Bij deze kijk ik naar het verhaal en de muziek. Wat betreft de muziek is het sowieso al X voor de herkenbare deuntjes en een nostalgisch gevoel (ik fluit sommige deuntjes nog steeds vandaag de dag, en Storm Eagle/Boomer Kuwanger zouden niet misstaan in een Hollywood-actiespionagefilm), maar wat betreft het verhaal wint X het op simplisme. In X3 gaat het om Reploids, een hele soap-verhaallijn rondom dr. Doppler en weet ik het allemaal... Kom op zeg, get to the action already. Verder heeft X ZO VEEL power-ups in dit deel gekregen dat je je bijna als een leek in een cockpit voelt met 3000 knopjes. Je hebt geen flauw idee hoe je overweg kan met deze logge hoofdpersoon.

All Stars is een briljante collectie van remakes van de originele Super Mario Bros-games. Donkey Kong Country is een compleet nieuw spel, volledig from scratch, een pareltje van begin tot eind en briljant doorgepolijst vanaf de diamond in the rough genaamd Donkey Kong Country. De bazen zijn moeilijker, de werelden nog intenser en de gimmicks van de personages en dierenvrienden slimmer dan ooit. En DAN is er nog de briljante muziek van David Wise. Mario versus Donkey Kong? Lastig, maar hier absoluut voor mij niet hetgene waartussen ik een beslissing moet of wil maken. Geslaagde remakes versus een geslaagd compleet nieuw spel? Mijn keuze is dan heel duidelijk. DKC2.

Ha, ik ben het dus gewoon vergeten Dank je wel carnaval en dank je wel nieuwe vriendin

Dit is misschien wel het beste voetbalspel voor de SNES, en dat is heet wat in een tijd voorafgaand aan de FIFA games-generatie, maar Bomberman is zo'n heerlijk casual spelleke dat je tijd en tijd kan aanzetten en gewoon mee kan aanklooien. Plus je kan er je vrienden kneiterhard mee fucken, en dat geeft het een heerlijke extra dimensie. Ik geloof dat ze hier ook een 4 speler-adapter voor gemaakt hadden die je op de SNES kon aansluiten? Om zo dus met 4 spelers te spelen

Ontzettend veel beterschap in deze heftige periode.

Wat ongelofelijk zonde, en dat na alle interessante mocks van je opstelling! Ik keek op tegen je werkervaring, hoor!

Ja joh, vraag meteen ook maar om de geheimen van de smid Nee hoor, videoformaten zoveel mogelijk lossless inladen en interlaced uitrenderen. De meningen zijn over dat laatste nog redelijk verdeeld, maar ik blijf van mening dat het je wel de beweegvrijheid biedt om te doen met die file wat je wil. In VLC kun je het 'live' deïnterlacen om optimaal op de computer te bekijken, en op de TV wordt het gewoon automatisch correct weergegeven. Pas wel op bij het uploaden op YouTube; dan zou ik het wél adviseren het te deïnterlacen bij rendering tot 25 fps (progressive) of prgressive 50fps (in geval van PAL) of 60 fps (In geval van NTSC).

Een stem op de muziek en de dappere poging van Disney om een 'volwassen' Donald Duck-game te maken. Na Maui Mallard wachtten ze hiermee om het nog eens te proberen tot Kingdom Hearts, en later Epic Mickey. Maar ik vind het oprecht zund dat Maui Mallard nooit zo'n succes is geworden.

Door omstandigheden heb ik zo te zien één hele belangrijke over het hoofd gezien: Super Metroid versus Zombies (Ate My Neighbors) Ik had UITEINDELIJK gestemd op Super Metroid, maar ik wil toch even mijn woordje kwijt over Zombies, want dat spel is echt misschien wel het allerbeste arcadespel dat er voor de SNES gemaakt is. De muziek is lekker gek, de locaties zijn slim bedacht, de personages en hun stemmetjes zijn hysterisch, misschien krijst de baby wel iets teveel (Waar heb ik dat eerder gezegd ) maar overall een heerlijk spelletje voor snel tussendoor. Maar het spel moest nou eenmaal tegen Super Metroid in deze. En dat is de doodsteek geweest. Als kind OPRECHTE angst gehad voor de zelfexplosie-momenten, evenals voor de momenten dat Kraid me te pakken nam... Of was het nou Draygon? Nee, nee, de meeste angst had ik wanneer ik in de rode, roestige, bakstenen wereld (ik ben zo slecht in de namen van de plaatsen... Tourian?) vast kwam te zitten in één van de vleeseters in de grond en het mijn energiecapsules langzaam leegzoog. En dan dat dramatische zuiggeluid. Rillingen, nu gewoon weer. Mijn stem maakt nu niks meer uit en had ook verder niks uitgemaakt want, ik stemde op Samus

Deze 'Legend of Zelda' was voor mij en velen uit die tijd de 'eerste' Zelda waar ze mee te maken kregen. En er was hart en ziel in gestoken. Je hoeft er niet van te houden, zelfs dan zie je de liefde die in het spel zit. Hier is met man en macht aan gewerkt. Briljantie ten top. Ooit door IGN als nummer 1 beste SNES-game uitgeroepen in een top 100. Misschien ook op Retroforum?

DKC 3 wordt gezien als de minste van de drie, maar ik herinner me nog de allereerste keer dat ik 'm daadwerkelijk speelde, via via. Deel 3 is het enige deel dat ik nóóit op een fysieke console speelde met fysieke cartridge, ongrijpbaar tot en met. Ik had enkel de game boy 'Donkey Kong Land 3'-versie, en dat viel tegen Maar 3 op de SNES was en is een verademing! Leuke gimmicks met de dieren, toffe enemies, gave levels én een mooi rood draadje. En de geheime eilandjes met hun Simon Says-onderdelen worden nooit écht vervelend, behalve misschien de laatsten met de langste codes om te onthouden.

Bij vrolijke platformer of vechtsporten met bash button-combinaties hoef ik niet lang te twijfelen. Aside from that... Ik fluit vandaag de dag nog steeds muziekjes uit dit deel.

Bij deze ben je gewoon echt helemaal uit het ritme van het origineel, zo jammer. Zoals iemand mij ooit zei toen ik, net als dit, de tonen aan het indrukken was; "Ja, de tonen zijn de juiste en in de goede volgorde, maar verder houdt het ook wel op". Blijf proberen!