Alle activiteit

In maart 1988 bracht het Duitse blad MC een artikel uit met de titel "Videotext in den Mikrocomputer". Een project waarbij een van de eerste CCT's werd toegepast en de communicatie met een computer/terminal plaatsvond via een 8031. Toentertijd de PCB met alle onderdelen aangeschaft en het geheel in elkaar gesoldeerd. Zie de afbeelding. Het betreffende artikel heb ik wel nog teruggevonden, maar... de inhoud van de 2764/128 voor de 8031 en\of de 30 blz tellende assembler broncode zijn verloren gegaan. Wie is in die tijd ook bezig geweest met dit project en kan mij misschien op de een of andere manier verder helpen? Alvast dank, groeten Wijnand...

DE ARCHIEVEN VAN DE TELEVISIE | UPDATE 17 JUNI 2025 Hmm. Blijkbaar is een deel van mijn laatste update verkeerd geïnterpreteerd. Het doel van mijn laatste bericht was namelijk, zoals altijd, puur bedoeld om te informeren. Het was absoluut niet bedoeld om (de mensen achter) bepaalde groepen in een kwaad daglicht te zetten, paniek te zaaien, of de aandacht op activiteiten te vestigen. Al helemaal niet om officiële organisaties ervoor in te lichten (daarover zometeen meer). Dat wil ik namelijk ook helemaal niet, en dat verdient een uitleg. Allereerst en voor de goede orde: geen enkele organisatie is recentelijk voor het schrijven van dit artikel benaderd, al deed het bovenstaande bericht wel anders vermoeden; de mail-reactie van het VRT Archief uit bovenstaande update stamt namelijk al uit begin 2023. Dat is inmiddels 2,5 jaar geleden. Aangaande mijn eerdere uitspraak "Ik heb die bevindingen gedeeld" in de laatste update: mijn bevindingen van toen, dus nog voor ik ook maar iets te weten kwam over appgroepen, usenet-activiteiten, wat dan ook; ik werd namelijk lastig gevallen door een scammer (Naar later bleek de persoon achter 'Samsonfan78'), zoals ik al zei. Ik had toen enkel een vermoeden, en heb mede daardoor navraag gedaan. En daarop kreeg ik de bovenstaande reactie terug. Ik heb sindsdien géén contact meer gehad. 'De Archieven van de Televisie' bestaat als topicreeks deze maand elf jaar. Zoals ik eerder al schreef hoor en zie ik online vaak mensen die aangeven hier hun meeste wijsheid over de televisiearchieven te hebben opgedaan, en dat vind ik toch wel tof. Het toont namelijk aan dat het leeft onder een generatie van televisiekijkers en liefhebbers, en geeft mij het idee dat ik het niet voor niets opschrijf. Ik heb een paar conclusies kunnen trekken uit mijn bevindingen in die elf jaar. Rechthebbenden boeit het vaak niet Heel vaak hebben liefhebbers, enthousiastelingen, 'vrijwilligers' en hobbyisten het écht beter bij het rechte eind, dan de makers zelf. Of nee, dat zeg ik verkeerd. Niet beter dan de makers, maar beter dan de rechthebbenden. De zogenaamde 'managers', de hogere leidinggevenden van productiehuizen of omroeporganisaties. Mensen die eigenlijk helemaal niks met de content hebben, maar het alleen maar als handel (of ruimte innemend) zien. Die hebben namelijk het meeste te zeggen, maar het meeste wat ze zeggen is: 'nee'. Of 'dat weet ik niet, dus nee'. Of 'laten we voor de zekerheid maar gaan voor een nee'. Het BOEIT hen gewoonweg niet. En dus blijven archiefbeelden van programma's die dus WEL bewaard zijn gebleven, en die al jaren gewenst zijn om nog eens te zien, diep in een archief achter, en kan zoiets alsnog nooit bekeken worden. Tegengeluid kan niet hard genoeg zijn Een tegengeluid is dus nodig. En dat tegengeluid merk ik gelukkig wel bij liefhebbers van bepaalde programma's, of bepaalde producenten, omroepen, enzovoort. Afgezonderde groepen waar je terecht kan om materiaal te zoeken en, heel bijzonder: te vinden. Ik ga hier iets zeggen wat ik, als voorstander maar ook als liefhebber van de Nederlandse en Nederlandstalige archieven, maar ook als iemand die al zeker elf jaar op vele plekken weer eens de zoveelste 'nee' van een maker of rechthebbende kreeg, toch verrassend vind om zo te zeggen. Ik snap de activiteiten van hobbyisten en groepen rondom antiek materiaal heel, heel goed. Lang leve de open archieven Groepen waarbij deze enthousiastelingen beter dan wie dan ook weten waar welke beste versie van programma's of uitzendingen te zien is, of op welke uitgave die muziek wel, of die scène níet meer te vinden is. Je hebt daar een groep van liefhebbers en hobbyisten voor nodig, die dat in vrije tijd uitzoeken, die bereid zijn om anderen daarin ook te willen helpen. Mijn bericht was enerzijds een update die ik al ruim een jaar wilde maken (maar, door de eerder aangegeven situatie, simpelweg niet kón delen), maar werd dit naarmate ik schreef meer en meer een goed bedoeld compliment áán die groep die dus bewerkstelligde wat ik, bijvoorbeeld met zoiets als dit topic, ook graag voor elkaar wilde krijgen. Opengezette archiefdeuren. En toch, daar zit het 'm nu juist net in: zoiets moet niet de volle aandacht krijgen. Dat is de fout die ik afgelopen weekend maakte bij het opmaken van mijn update. Mijn bericht ging daardoor namelijk niet meer over de archieven zélf, maar over de werkwijze hoe zulke archieven ontsloten te krijgen. En, als een VRT dat soort zaken zelf al ontkent (Zoals die mail-reactie van anderhalf jaar geleden ook al duidelijk liet merken): wie ben IK dan om daar wel serieus over door te gaan? Het BOEIT ze niet. Dus waarom zou het mij ook boeien? Ik mag hopen dat het hele archief een keer naar het internet archive wordt verscheept. Ik wil niet dat mensen het idee krijgen dat ik hún harde werk wil teniet doen. Ik heb daar oprecht iets teveel respect voor. Mijn coverage van in ieder geval de VRT-archieven staakt dan ook hier. Ik zou zeggen, jongens, dank je wel, en gooi open die folders. Ik wens die groep het allerbeste, dank ze héél hartelijk voor hun gastvrijheid, eerlijkheid en openheid, en ook dat ze mij via-via over enkele zaken wat gewenste uitleg verschafte (Er waren meerdere personen die mij hetzelfde zeiden, inclusief een enkele oud-medewerker(!) die me bijpraatte en volledig buiten de groep zit), maar die ik met publicatie hiervan toch een beetje in een lastige situatie heb gebracht. Daarvoor mijn oprechte excuses. Het bood mij vooral wat inzicht in zaken waar ik al jaren meer over te weten wilde komen, en daar ging het mij om in dit journalistiek schrijven. Je ziet - never a dull moment in de Archieven van de Televisie.

Nou ja, je hebt toch ook veel praatjes? 😈 Maar vastbinden op een stoel is niet de oplossing. 😛 Dit jaar heb ik niet geprobeerd iets bij Spoelt Terug te doen. Ik had wat suggesties gedaan, maar uiteindelijk is er niks van terecht gekomen. Later is wel een slootje fragmenten op mijn aanwijzingen teruggehaald in het buitenland. Er is een grotere naam dan wij, en als die zijn huidige projecten voltooit, dan gaat die zijn gewicht erachter gooien. Dat zal waarschijnlijk wel verschil maken...

Phoe, dat scheelt mij een hoop lastig werk. Tenminste, als je niks erop tegen hebt b.v. jpg's/png's te delen van dat schema. En hebben ze toevallig 'tzelfde gedaan met de mainboard-versie 2? Ik heb 't origineel grofweg aangepast d.w.z. de IC's die vervangen zijn maar dat lost niet alles op: er zitten aardig wat gaten in dat schema "V2". Ik heb zo'n geval niet dus kan ik niet met doorpiepen erachter komen hoe e.e.a. is opgezet. Of aan de hand van een foto sporen volgen, n.b. met tig via's. Btw: die herziening is wat mij betreft niet zozeer een verbetering, 't levert wat beperkingen op. Ach nou ja, de productie zal wel goedkoper geworden zijn. Je blijft lachen. En de 3 M2200's? Sterk dat die allemaal on the blink zijn, daaraan moet toch wel iets te doen zijn zeker. Anders zonde, toch? De NEBO was bedoeld voor inbouw van 1 drive -zwevend boven 't moederbord met een uitsparing links in de kap- dus kan 't zijn dat er ook maar 1 driveselect op de connector zit, die dan wel op pen 12 te vinden zal zijn met een Shugart-drive gejumperd als nr. 2 (ds1, niet ds0) of een PC-drive als drive B (niet A), beide werkend als drive 1. Tenminste, als ze bij NEBO dezelfde truc als op de M-floppy en M2200 hebben toegepast..

Mijn leerlingen hebben hier een schema van gemaakt. Ze gaan na de zomer een heruitgave maken. De 4119 is een PROM van het type N82S123. Die doet amper iets voor de floppy, maar vooral voor de geheugenbanken in de 32kB RAM in de vorm van de NEC D43256C. Bij mij zit daar een Hitachi HM62256LP-12 De kleine is een WD9216 Floppy Disk Data Separator Linksboven is een 7406 hex inverter, die ziet er nog wel leesbaar uit. Ik krijg de mijne helaas op dit moment niet aan het werk: het floppydeel althans, het geheugen werkt wel. Ik vraag me af of deze Shugart volgt, of juist een PC floppy nodig heeft, met net andere jumpers, of dat er een 74xx naar de filistijnen is gegaan. De ICs in voetjes heb ik allemaal al een keer gewisseld, zonder succes. Dus ik heb helaas nog steeds 3 van de 5 FDC borden uit de running. Alleen de 2 originele Philipsen werken naar behoren. Ik heb ook alle soorten drives werkend. 3,5" DD 720, 5,25 SD SS 180, 5,25 SD DS, en 5,25 DD DS. HD kan de P2000T niet aan. Ik heb ook alle PROMs uitgelezen, zowel op het moederbord als op deze uitbreiding.

Als rechtgeaarde P2000-enthousiasteling probeer ik zo veel mogelijk documentatie bijeen te rapen. Daarbij gaat 't ook om schema's van alle hardware. Dat omdat 't nou eenmaal gaat om oud spul dat zeker weten op een gegeven moment kuren krijgt. En wat doe je dan: gooi maar weg... of wil je de zaak repareren? Bij 't foutzoeken is documentatie zoals 't betreffende schema wel zo handig. Momenteel probeer ik 't schema van 't NEBO-floppyboard uit te vogelen. Waarschijnlijk is dat nergens te vinden (idem van 't moederbord versie 2). In ieder geval twee forumbezoekers hebben zo'n ding. Dus: zou iemand eens willen kijken welk typenummer de aangegeven IC's hebben? De 14-pens links onleesbaar, de 8-pens niks te zien, de 16-pens rechts mogelijk een 82S123. Een scan van beide kanten (600dpi is al wel genoeg) zou wel helpen... Het is allicht ook mogelijk dat zo'n manier van preserveren niemand anders ook maar 1 ruk kan schelen. (?)

DE ARCHIEVEN VAN DE TELEVISIE | UPDATE 13 JUNI 2025 VRT Altijd lachen met de VRT-archieven! Een follow-up: doxxing, bedreiging en even gezellig kletsen met Studio100 Na mijn schrijven over de bezigheden bij het VRT-archief en de aasgieren die het destijds aantrok, was ik zelf aan de beurt. In mei vorig jaar werd ik benaderd door vrienden, kennissen (soms zelfs van lang geleden) en verder, want op posts die zij op hun Instagram-accounts plaatsten, waren reacties geplaatst door een of andere persoon die beweerde dat ik haar (jaja, een 'haar') had opgelicht, en graag met hen over mij wilden praten. Even zelf chatten met de user in kwestie en al snel werd de uitspraak "Nee hoor ik ben niet door je opgelicht, maar ik wilde gewoon even een punt maken; je moet namelijk je grote bek houden en je ver houden van zaken waar je niks mee te maken hebt" mijn kant op geworpen; samen met nog wat loze uitspraken die ik hier het herhalen niet waard vind. Via diezelfde chat kreeg ik ook nog een nog mooiere bedreiging: "Ik ga je eens overvallen in je huis, en je vastbinden op een stoel, en dan ga (je) minder praatjes hebben". Ik deed dat natuurlijk af als zijnde vooral lachwekkend en bespottelijk, want hier hebben we gewoon te maken met een geestelijk ziek persoon, iemand waar je vooral medelijden mee moet hebben... Als je zó ver moet gaan om oude televisiebeelden, dan is er echt iets niet goed in je koppie, en heb je serieus hulp nodig. Studio 100 werd blijkbaar door deze flapdrol ook gemaild, op dezelfde wijze als al die Instagram-kennissen van eerder. De exacte mail is mij niet getoond, maar er werd wel door iemand van binnen Studio 100 contact met mij opgenomen; die vroeg me of het klopte dat ik 'Samson-afleveringen verkocht'. Ik heb het verhaal nog eens kort en bondig uitgelegd, mijn volledige medewerking aangeboden, en het zou inmiddels intern opgelost zijn. Je snapt, ik heb natuurlijk aangifte van dit alles gedaan (en dat is ook de reden dat dit topic zo lang heeft stilgelegen, helaas), maar omdat de Nederlandse politie anno 2025 nog steeds niet iets met computers of online zaken zoals cyberpesten, computercriminaliteit en digitale heling kunnen aanvangen, is dit uiteindelijk helemaal vastgelopen. Ging ik al van uit, maar toch. Ik waardeer wel dat, nu zelfs jaren na dato, ik op verschillende plekken teruglees dat men zo veel aan deze topics gehad heeft door de jaren heen. Ik heb ook via die via via (Waarvoor dank) meerdere bewijzen gekregen dat het zó verkregen wordt bij de VRT. Zoals gezegd, het gaat inderdaad via het interne platform 'Het DePoT' dat men gebruikt om, als een soort van interne YouTube alle programmamakers direct en digitaal van beelden te voorzien. Viewing copy's. Ik heb die bevindingen gedeeld en eens nagevraagd bij de VRT naar hun reactie op het gi-gan-tische lek, dat er dus binnen hun eigen muren op de Reyerslaan zit. Hele reeksen, werkopnames en andere interne materialen zijn er immers vandaan geplukt, worden in Telegramgroepen en vervolgens nog privé'er via bijvoorbeeld Usenet met elkaar gedeeld. Men reageerde als volgt. (1) Dat ondertekenen klopt, wanneer je via de legitieme weg een aanvraag als particulier doet moet je ondertekenen dat je niks geks met de beelden deed. Maar ja, inbrekers bellen ook altijd eerst aan, hè. Hoe legitiem is het nog als er via platforms als Het DePoT toegang tot de 'viewing copy'-files verkregen wordt en deze (En bij mijn weten sinds 2017) veelvuldig naar harddrives gekopieerd zijn? Die hele stap wordt overgeslagen. Volslagen van de pot gerukt. (2) Het lijkt ze onwaarschijnlijk. Blijkbaar wil de VRT gewoon geen gezichtsverlies lijden. Snap ik ook wel. Die releasegroepen genieten ondertussen van ruw materiaal, zoals bijvoorbeeld de werkopnamen, proefafleveringen en nog zoveel meer van alleen al FC De Kampioenen. Zijn zo'n 400 bestanden, ieder minstens een half uur per bestand. Proost! (3) Sinds drie maandjes is er een nieuw platform actief. VRT Heimwee. Een kanaal op YouTube met integrale fragmenten uit de archieven van de VRT. Wat netjes. Toch nog een beetje naar geluisterd. Na al deze rare praktijken en net zo bizarre gang van zaken is het voor mij even stilgevallen, althans publiekelijk; achter de schermen ben ik gewoon verder gegaan met blijven netwerken, contacten leggen, research doen en onderzoeken. En dát is waar dit topic, dit onderwerp uiteindelijk om draait. Toch? Beeld & Geluid Zo ben ik afgelopen mei naar 'Beeld & Geluid Spoelt Terug' gegaan, natuurlijk bij Beeld & Geluid te Hilversum, en was ik met stomheid geslagen en verrast (in negatieve zin, zeg maar zelfs diep treurig) toen we tijdens de Henny Huisman Show getrakteerd werden op... YouTube-beelden. De watermerkjes van de originele uploader stonden zelfs nog in beeld. Je moet je voorstellen, een volle theaterzaal, de tribunes afgeladen vol, de programmamaker aan het woord... En dan kijk je met zoveel honderd man naar op internet geplaatste videoband-beelden, gedigitaliseerd door hobbyisten als jij en ik, vertoond op het grote theaterscherm van hét televisiearchief van Nederland. Het oeuvre wat er door Henny Huisman aan Beeld & Geluid is geschonken, een grote hoeveelheid zelfgemaakte dvd's met daarop (eveneens van videoband overgezette) beelden van zijn programma's: nee, dat is hiervoor níet gebruikt. Wellicht wegens 'te slechte kwaliteit'. Hou op met me. (Mocht je het je afvragen: de vertoonde beelden zijn afkomstig van déze video op YouTube) De ironie hiervan was compleet toen Rein Sluik aan het slot van deze presentatie de uitspraak "Henny heeft zoveel videobanden, gooi er een paar in de lucht, pak er een paar van en je hebt weer een ander programma" deed, en ik vanaf de tribune net iets te hard de opmerking "Doe dat dan ook alsjeblieft een keer" maakte. Ik zag her en der (zowel on- als offline) dat programmeur Bas van Teylingen voor het 'geslaagde' evenement compliment op compliment kreeg, ik wil toch graag wat relativerend tegengas geven: hier zijn écht steken laten vallen en dat heb ik ze toen (en nu opnieuw) te kennen gegeven. Ik hoop dan ook bij een volgend evenement wel mijn bijdrage te kunnen doen (Ze hebben mijn gegevens). En als je denkt, joh, wat zeur je nou... Nee, het was écht erg. (En ook van deze heb ik de originele bron gevonden (waarvan in B&G nadrukkelijk enkel het stukje zonder de toegevoegde Engelse ondertitelingen werd getoond). Let even op de al ronduit vreselijke beeldkwaliteit, en dan moet je je DIT voorstellen op groot scherm. Genieten.) Als zelfs de hoogtijdagen van Henny Huisman vermaard raken tot een reeks van vage herinneringen en nog vagere opgeblazen van televisie opgenomen beelden, dan wordt er met zo'n evenement de plank misgeslagen. Uiteindelijk waren er twee items die wél in mooie kwaliteit werden vertoond, maar dat is ook niet gek: deze kwamen van een (in HD uitgezonden) herhaling tijdens de 25-jaar viering van RTL 4 in 2014, toen de zender de hele dag oude programma's (waaronder één Surprise Show) herhaalde. Ze vonden het de moeite nog niet waard om die banners nu weg te gummen. Inderdaad. Dat moeten ze niet doen. Nee, dan de presentatie van Alexander Odijk. Was deze wel hoogwaardig van kwaliteit? Misschien niet overal, maar er zat wel meer ziel in. Leuke verhalen, mooie herinneringen, vele foto's en vooral een warm bad aan materiaal wat ook overal vandaan kwam, maar dan wel steeds duidelijk aangegeven waaróm daarvoor gekozen is. Dat is hoe je met archiefmateriaal omgaat. Omarm het, gebruik het, en leer ervan, en geef die wijsheid door. Er zijn in archiefland druk ontwikkelingen gaande. Ik merkte het afgelopen jaar zelf toen ik (ook weer in mei - drukke maand toen) een opgedoken aflevering mocht presenteren van een Nederlandse comedyserie uit de jaren 90. Geen 'lost episode' in die zin dat hij 'teruggevonden' was, maar gewoon 'vergeten'. A forgotten episode. Klinkt ook best wel spannend. Misschien voor een andere keer. Tot zover. PS: Soms kunnen ook de mensen bij B&G een schop onder hun kont verdienen, en vandaag is dat zo'n momentje. Neem me even niet kwalijk, het heeft niks met 'het archief' op zich te maken, maar onderstaande is wel héul erg. (Bron: Website Beeld & Geluid, Artikel 'Wall of Fame')

Om dit topic eens te kicken met een post uit pre-corona tijd (want wat was het toch een mooi idee geweest - Danny stopte bij 15 Jaar Samson, Gert zou stoppen bij 30 jaar Samson...); helaas, er kwam toch een doorstart, een opvolger. En ja, het idee was zo mooi, Marie als het 'extra baasje', maar het is vooral, nu na vijf jaar, zo pijnlijk. Er zijn nu al hele albums volgezongen met meer oude nummers in een nieuwe versie dan daadwerkelijk nieuwe liedjes. De show werd opgestart met kleine 5 minuten-filmpjes vanuit een busje (Natuurlijk een covid-maatregel, maar toch). De afscheidsshow die op tv zou komen werd gecanceld en een veel kleinere special kwam in de plaats, maar daarna werden er nog shows ingehaald... De kerstshow en een theatertour door Nederland werden weer eens opgestart, en ja, nee, het is met de verhalen van toen, en de personen van nu. Het wordt een beetje het K3-idee, we zetten een ander baasje neer en Samson is onsterfelijk. Het zorgt alleen wel voor een 'infantilisering' (als je het zo mag noemen) van het universum. Nee, ik ben al jaren de doelgroep niet meer, maar de Hollandse gezette bakkersdame is een Alberto van de Action, en de stoere brandweerman is... Nou ja, niet meer dan een stoere brandweerman. Koen Crucke werd als Alberto aan de kant geschoven, waar Walter de Donder een beter contract had onderhandeld en aangesteld MOEST blijven (en wat is een dorp zónder burgemeester? Althans, dat is nu de strekking. Wat is een dorp zonder kapper, kan je eigenlijk ook zeggen, maar goed hè). De reden dat ik het nu aanhaal, is omdat er een 'nieuwe' zomersingle aan gaat komen. Zwaaien. En Zwaaien, die komt op 4 juli 2025 uit. ...Precies 10 jaar nadat deze in 2015 al met Gert en de huidige vertolker van Samson ook al het levenslicht zag. Het is echt he-le-maal inspiratieloos, het Disney-remake idee. Jammer. "Lap zeg".

@cancom Het was toch zinvol even los te solderen, dan kun je het kapje er makkelijk zonder het te moddel af halen. Na het schoonmaken doet de knop het weer goed. Dank!

Twee hele interessante artikelen, maar nu antwoord ik dat erop en zakt het topic daarna weer genadeloos naar de bodem van het forum. Tsja.

Toevallig kwam ik nog wat relevante krante-artikelen tegen uit 1983 en 1986, leek me wel interessant: https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010878450:mpeg21:a0508 https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000029373:mpeg21:a0019 Blijkbaar was het zo rond 1981, n.a.v. programma's over "toen", dat men erachter begon te komen, dat bewaren niet vanzelfsprekend is.

Niet noodzakelijk al kan 't wat makkelijker zijn om goed bij de nokjes te kunnen met b.v. een klein schroevendraaiertje: 1 aan de ene zijkant en 2 aan de tegenoverliggende kant. Wel is 't opletten dat 't e.e.a. niet breekt -dun plastic!- en ook dat 't veertje niet wegspringt want ga dat dan maar eens terugvinden...

Soldeer ik m los om daar bij te kunnen?

Als je daarmee inderdaad bedoelt dat 't niet een folie-exemplaar is maar de veel betere met ingesoldeerde mechanische toetsen (verguld veertje) dan heb ik er nog wel enkele. Toetsen, bedoel ik. Maar ik heb eens geconstateerd dat een haperende toets last had door 't rubberen koolstofcilindertje: 't contact op 't pinnetje was onvoldoende c.q. weg. Dat valt te verhelpen, ik hoefde enkel maar 't cilindertje wat aan te duwen.

Ik heb een toets die niet werkt op een P2000T. Iemand tips of je die kunt reanimeren? Het is een versie 1 toetsenbord, die met regenboog-snoer. De versie met grijze kabel heeft heel andere switches. Als iemand daar een reserveswitch voor heeft uit een grotendeels kapot toetsenbord dan heb ik daar ook wel interesse in. Stuur me in dat geval een PB. Zo niet dan ga ik wellicht CODE offeren, die gebruik ik nooit.

En Herman??? Alles gevonden en geïnventariseerd??? Ik ben heel benieuwd wat je allemaal te vertellen hebt. Intussen ben ik ook op cvml@groups.io actief. Ook daar zijn er een paar die weer met de CHE bezig zijn. Ik hoor het wel... Groeten...

Jan Terlouw Gerard Soeteman (En wie die naam niet kent, moet het echt even opzoeken!) Twee schrijvers waar je - zacht uitgedrukt - ook echt wat aan had!

Er zijn toch ook véél raakvlakken tussen Samson en Gert en Bassie en Adriaan, als het gaat om verzamelaars. Het is allemaal giftig. En dat is erger dan welke productie dan ook. Ik mis Danny Verbiest.

Ik vraag me af of het gepland was. Haar rol werd aanzienlijk kleiner met de reeksen, maar ik weet natuurlijk ook niet hoe de werkflow voor Ann was bij Thuis; of ze bijvoorbeeld haar scènes massaal in grote opnamesessies opnamen op een gegeven ogenblik. Het kan ook dat ze moeite kreeg met haar tekst te onthouden.

Duidelijk. Gingen hoop cowboy verhalen rond. Dan blijf ik alsnog bij mijn mening. Als het gepland was kon je haar wat mooier uit de serie schrijven ipv een scène in de winkel "Ik ben straks terug, braaf zijn als ik weg ben".

Ouderdom, plain en simple. Op het eind van de reeks was het werk voor haar niet meer te combineren met de scènes die ze nog tot het eind draaide voor Thuis als Florke.

Afschuwelijk einde van de reeks. Maar niemand heeft ooit een mooi einde gekregen. @samba-boy Weet jij misschien de reden van het vertrek van Ann? Ook zo random uit de serie verdwenen.

Ik geraakte net weer eens achter de oorspronkelijke eerste uitzenddatum van de laatste aflevering van de originele reeks. Aflevering 767, 'Het familiefeest', daarvan wordt al jaren geroepen dat deze op 21 januari 2006 voor het eerst werd uitgezonden. Toch wel knap als je een archief van een oud, niet meer bestaand forum in handen hebt en daar de postdatum waarop deze aflevering wordt nabesproken, op bijna een maand eerder ligt Ik mis Danny Verbiest. Wilde ik even gezegd hebben.

Dit is de nieuwe versie. Vervangende MDCRs waren uitsluitend modellen versie 1, en denk niet zonder reden. De versie met grote schuif is een stuk degelijker. Ik heb 2 defecte liggen, beide vervangen door een stalen frame versie. Zou nog een kunnen opsturen, misschien is 1/2 +1/2 =1. Lastige is wel dat al je een oude wilt gebruiken, je ook een bijpassend afdekframe nodig hebt.

De MDCR van mijn P2000T heeft al een aantal weken kuren. In het begin heb ik dat nog kunnen oplossen door met een kleine schroevendraaier de lees/schrijf kop iets te verstellen, maar sinds deze week geeft ie alleen nog maar "leesfout" bij iedere cassette. Ik heb de bedrading naar de MDCR-koppen doorgemeten, en die lijken nog prima. Is deze MDCR aan het einde van z'n levensduur? Of heeft er iemand nog suggesties hoe ik 'm weer tot leven kan brengen? Als ik naar de lees/schrijf-kop kijk onder een vergrootglas, dan zie ik wel slijtage, maar ik heb geen idee of dat de oorzaak is. Ik had ook bedacht om de elco's te vervangen, maar die zien er eigenlijk nog prima uit.